"در حصار شب"

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن

در این حصار جادویی روزگار بشکن

تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه

لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن

چو شقایق از دل سنگ بر آر رایت خون

به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن

شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه

تو به آذرخشی این سایه ی دیو سار بشکن

سر آن ندارد امشب که بر آید آفتابی

تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن

بسرای تا که هستی که سرودنست بودن 

به ترنمی،دژ وحشت این دیار بشکن

ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا

تو ز خویشتن برون آ ، سپه تتار بشکن.

  "محمد رضا شفیعی کدکنی"

              فریاد