انتقاد محمود شعاعی از صعودهای مستقل و شخصی: صعود به هر قیمتی را باید کنار گذاشت

چند سالی است که برخی از صعودهای برون مرزی کوهنوردان کشورمان به صورت مستقل انجام می شود و در اکثر این صعودها پرچم پر افتخار ایران نیز بر فراز قله ها افراشته می شود، اما... 

چند سالی است که برخی از صعودهای برون مرزی کوهنوردان کشورمان به صورت مستقل انجام می شود و در اکثر این صعودها پرچم پر افتخار ایران نیز بر فراز قله ها افراشته می شود، اما... چند سالی است که برخی از صعودهای برون مرزی کوهنوردان ایرانی به صورت مستقل انجام می شود و در اکثر این صعودها پرچم پر افتخار ایران نیز بر فراز قله ها افراشته می شود، اما شایعات فراوانی مبنی بر عدم حمایت معنوی فدراسیون کوهنوردی از این کوهنوردان و دوری آنها از فدراسیون وجود دارد که افتخار برافراشته شدن پرچم ایران را با خود به همراه ندارد. رئیس فدراسیون کوهنوردی ایران در گفت و گو با خبرگزاری تسنیم در کرمانشاه در این باره گفت: فدراسیون کوهنوردی خانه همه کوهنوردان است، هر کس مراجعه کند از او استقبال می شود همان طور که تا به حال این اتفاق افتاده است. محمود شعاعی با بیان اینکه انجام صعودهای 8هزار متری هزینه‌های سنگینی را به همراه دارد، تصریح کرد: طبیعی و بدیهی است که فدراسیون نمی‌تواند از پس این هزینه‌ها برآید. وی افزود: تابستان سال 83، قله کی‌تو، داوود خادم ـ تابستان سال 87، قله نانگاپاربات، سامان نعمتی ـ بهار سال 89،قله دائولاگیری، مهدی اعتمادفر ـ بهار سال 90،قله  ماناسلو، عیسی میرشکاری ـ تابستان سال 90، قله گاشربروم دو، لیلا اسفندیاری ـ بهار سال 91، قله ماناسلو، جعفر ناصری ـ تابستان سال 91، قله مون‌بلان فرانسه، مهدی عمیدی،همه افرادی بودند که به سبب  هماهنگ نبودن با فدراسیون جان خود را از دست داده اند. رئیس فدراسیون کوهنوردی خاطرنشان کرد: ملاک عمل کوه‌نوردان؛ تنها برافراشته شدن پرچم ایران بر فراز قلل نیست؛ باید دید چه هزینه‌ای در این راه پرداخته شده است و آیا نتیجه این حوادث جز این است که افراد به ظرفیت‌های واقعی خود شناخت نداشته و در این راه علاوه بر داغدارکردن خانواده‌ها، رشته کوه‌نوردی را دچار آسیب‌های فراوان کرده‌اند.  شعاعی افزود: فدراسیون با انجام صعودهای با برنامه و با استراتژی، متناسب با آمادگی جسمی و روحی افراد کاملاً موافق است و در نقطه مقابل، با برنامه‌ریزی‌های ضعیف، عدم آمادگی و بجاگذاشتن تلفات انسانی که نام کوه‌نوردان و ورزشکاران کشور را در کشورهای دیگر خدشه‌دار می‌نمایند و آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی را نیز برای این ورزش در داخل به همراه دارد؛ به هیچ وجه موافق نیست. وی درباره صعود های اخیر وموفقیت کوهنوردان ایرانی در قله کانچن جونکا و لوتسه، گفت: در اکثر صعودهای این چنینی، فدراسیون پس از عزیمت کوهنوردان به منطقه تازه از طریق رسانه ها متوجه برنامه آنها می شود. این  مسئول اظهار کرد: نگاه ما به فرهنگ کوه‌نوردی و رسیدن به قله دچار باید بازنگری شود، صعود به هر قیمتی را باید کنار گذاشته و چشم‌های خود را به سوی واقعیت‌های جهان کوه‌نوردی باز کنیم. جایگاه ما کجاست؟ در شرایطی که بر روی یک قله 5 هزاری یا 6 هزاری برای بازگشایی مسیر تلاش نکرده‌ایم، قصد صعود 8هزار متری‌ها از مسیر جدید تا حدودی غیر متعارف است. رییس فدراسیون کوهنوردی اذعان داشت: جالب است که سرپرستی برخی از  صعودهای برون مرزی را افرادی می‌پذیرند که در کارنامه خود تلاشی جدی در دنیای کوه‌نوردی هیمالیا نداشته‌اند و قدرت و انرژی جوانان این مرز و بوم را وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف خود قرار داده و از آنها استفاده ابزاری می‌کنند که اگر قدری به سال‌های گذشته برگردیم به خوبی می ‌توانیم این واقعیت‌ها را ببینیم. رئیس فدراسیون درباره افق کوهنوردی ایران توضیح داد و گفت: افق کوهنوردی برای کوهنوردانی که از تجربیات دیگران بهره‌ می‌گیرند بسیار روشن و امیدوارکننده است، اما آن دسته که با تجربه و سن کم قصد بلندپروازی و رؤیاپردازی را دارند، بایستی عرض کنم متأسفانه به بیراهه می‌روند. این  مسئول تاکید کرد: تجربه نشان داده حتی افرادی با حضور در 5 برنامه 8 هزار متری در یک قله 4هزاری جان خود را از دست داده‌اند؛ فراموش نکنیم ما در کوه‌نوردی ایران افرادی را داشته‌ایم که از توان جسمی بسیار بالایی برخوردار بوده‌اند اما در همین ارتفاعات داخلی جان خود را از دست داده‌اند. در ایران علاوه بر نبود حمایت مالی، با فقدان حمایت خبری و رسانه ای مواجه هستیم پروانه کاظمی اولین زن در دنیا که موفق به دو صعود همزمان به دو قله 8000 متری شده درباره صعود های مستقل خود گفت: در تمام دنیا صعودهای هیمالیایی به صورت مستقل انجام می شود و نهاد های اجتماعی تنها نقش حمایتی دراین صعودها را بر عهده دارند، اما این نقش حمایتی را به بهترین وجه ممکن انجام می دهند به طوری که بیشتر کوهنوردان خارجی بدون دغدغه مسایل مالی راهی برنامه صعود می شوند و بهترین پوشش خبری هم برای این برنامه ها انجام می شود. وی افزود: در ایران جدا از مسئله عدم حمایت مالی، با عدم حمایت خبری و رسانه ای نیز مواجه هستیم به طوری که جز جامعه علاقمندان کوهنوردی و با پیگیری های شخصی، هرگز عموم مردم حتی از صعودهای بلند هم میهنانشان هم آگاه نمی شوند. پروانه کاظمی  درباره انتظارش از فدراسیون کوهنوردی گفت: همان گونه که از نام این نهاد بر می آید فدراسیون باید متولی کوهنوردی در کشور باشد و سازمان دهنده و حامی کوهنوردان و جوانان. به نظر من فدراسیون نه تنها باید از تمامی امکانات خود برای فراهم آوردن شرایطی مناسب جهت فعالیت این عزیزان استفاده کند، بلکه باید با برنامه ای ریشه ای به جلب توجه و حمایت عموم جامعه به ویژه نهادهای اجتماعی و بخش اقتصادی برای تسهیل در اجرای صعودهای بلند بپردازد. وی که امسال نیز درصعود به کانچن چونگا شرکت کرده بود در پایان سخنان خود گفت: کوهنوردان از وقت، پول و از بزرگترین سرمایه هر کسی یعنی «جان» خود هزینه می کنند و افتخاری که در کوهنوردی کسب شود، کم رنگ تر از سایر رشته های ورزشی نیست. فدراسیون قادر به پشتیبانی به مفهوم مالی نیست علیرضا بهپور که امسال به قله لوتسه (چهارمین قله مرتفع دنیا) صعود کرده بود درباره صعود های مستقل خود گفت: به هر حال من قصد انجام این کار را داشتم .فدراسیون که قادر به پشتیبانی به مفهوم مالی نیست ،چرا که توان مالی فدراسیون در حال حاضر بسیار کم و اندک است؛ مرجع بالاتر از فدراسیون هم احتمالا چندان اهمیتی برای کوهنوردی قائل نمی شود تا بتوان به آن امیدی بست. وی ادامه داد : دیگر فدراسیون در حد توان دربخشهای دیگر کمک و برنامه هایی انجام داده است. بهپور درباره انتظارش از فدراسیون افزود: من در درجه اول این کار را برای دل و روح خودم  انجام میدهم ولی به عنوان یک کوهنورد می توانم بگویم که شاید با معرفی و مطرح نمودن این گونه فعالیت ها  نزد مراجع بالاتر و در میان عموم ، شناخت بهتر و بیشتری نسبت به این فعالیت ها بوجود آمده و زمینه را برای آن فراهم شود. پروانه کاظمی از فدراسیون فاصله گرفت محمود شعاعی رئیس فدراسیون کوهنوردی در خصوص صعود های مستقل پروانه کاظمی توضیح داد: پس از بازگشت موفقیت آمیز پروانه کاظمی از دو قله 8 هزار متری مسئولین فدراسیون همگی در مراسم استقبال ایشان در فرودگاه حاضر شده و رسماً به وی تبریک و خسته نباشید گفتند در این بین فدراسیون چه کوتاهی انجام داده است .  شعاعی ادامه داد: در سال گذشته پروانه کاظمی برنامه ریزی صعود قله کانچن چونگا را کرد، وی را تشویق و ترغیب کردیم که از طریق مجاری رسمی اقدام کند. کاظمی ابتدا جلو آمد، سپس از فدراسیون فاصله گرفت و پی‌گیر کارش نبود. وی افزود: بنده شخصاً با وی جلساتی را در فدراسیون داشتم من به او پیشنها دادم قله اش را تغییر دهد زیرا قله کانچن جونگا قله دشوار و خطرناکی است ، اما وی تصمیمش را گرفته بود و حتی به توصیه های دوستان و افراد با تجربه نیز توجهی نکرد. شعاعی در پایان گفت: می بینیم در این بین آنها هستند که از فدراسیون فاصله می گیرند، فدراسیون خانه همه کوهنوردان است اگر کسی مراجعه کند از او استقبال می شود همان طور که تا به حال شده است. سیاست مسئولان فدراسیون در مسیر تعامل و همیاری بایدتغییر کند رضا شهلایی فاتح قله اورست و کانچن چونگا  نیز درباره صعود های مستقل خود گفت: با توجه به اینکه همیشه اعتقاد راسخ بر این داشته ام در کنار کار تشکیلاتی کوهنوردی باید با تکیه بر داشته هاو توانایی خود قدم بردارم مضاف بر اینکه در مراحل تکمیلی کار کوهنوردی از جمله هیمالیا نوردی موانع و مشکلات افزون می شود و کار جمعی و تیمی را سخت و پر دست اندداز می کند، درهمین راستا صعود های مستقل مقدور، میسرتر است. وی درباره انتظاراتش از فدراسیون کوهنوردی افزود: با توجه به اینکه عملاً پرورش و آموزش کوهنوردی در گروه های کوهنوردی انجام می پذیرد، انتظار می رود سیاست فدراسیون کوهنوردی  در راستای فعال سازی و حمایت از گروه ها و باشگاه های کوهنوردی باشد تا نسل جدید بتواند مشتاق، فعال  و آموزش یافته سکاندار کوهنوردی کشور در آینده باشد. گفتگو از: رضا رحمتیان - خبرگزاری تسنیم